Molaskrifara var brugðið, er hann las Tungutakspistilinn í Lesbók sunnudagsmogga (12.09.2010). Þar segir Gísli Sigurðsson prófessor við Árnastofnun: „Misskilningurinn er sá að halda að málfræðin sé rétt en málið vitlaust. Almenna reglan er sú að ef fullþroska málhafar beygja orð með tilteknum hætti, tala til dæmis um „vísira“ á klukkum og hringja í „læknira“ ( í stað þess að tala um „vísa“ og „lækna“ er rétt að skrá það í málfræðina sem viðurkennda beygingarmynd.“ Með öðrum orðum allar vitleysur sem vella út úr „fullþroska málhöfum“ (aldrei fyrr heyrt talað um fullþroska málhafa) verða réttar um leið og þær eru sagðar. Það er sem sagt ekkert rétt og ekkert rangt. Þetta er kjarni hinnar alræmdu reiðareksstefnu.
Til mótvægis við orð prófessorsins við Árnastofnun leyfir Molaskrifari sér að vitna í orð snillingsins Helga Hálfdanarsonar: (Skætingur og skynsamleg orð, bls 21, Reykjavík 1985) „ Heyrt hef ég þó undan því kvartað , að í Háskóla Íslands komi komi æ fleiri málleysingjar á íslenzku; og skyldi engan undra, svo sem í pottinn er búið.
Nú kann margur að spyrja: Hvernig getur það átt sér stað, að móðurmálið lendi í þeim mun meiri óhirðu sem háborg íslenzkra fræða teygir turna sína hærra til lofts ?. Hverjum gefur betri sýn til allra átta en þeim, sem þar halda vörð? Og hverjum stæði nær að hlutast til um afdrif þjóðtungunnar en þeim, sem eru henni handgengnir öðrum fremur ? Eða eru það ef til vill fílabeinsturnar, sem hæst rísa? Eru þeir, sem þar starfa , svo bergnumdir af fræðum sínum að þeir gleymi sjálfu lífi íslenzkrar tungu? “ Greinin sem þetta er tekið úr birtist upphaflega í Morgunblaðinu 13. október 1974.. Molaskrifari bætir því við, að það skyldi þó aldrei vera rétt sem Helgi segir.
Að lokum vitnar Molaskrifari í orð prófessorsins og reiðareksmannsins í Árnastofnun, en hann talar um „ungan aðila„, þegar hann endursegir sögu,sem eitt sinn var sögð hér í Molum. Þá hljóta líka að vera til „gamlir aðilar“ og „miðaldra aðilar“. Molaskrifara finnst það ekki gott mál að tala um unga aðila en það fellur þó líklega vel að umburðarlyndinu í Efstaleiti og skoðunum reiðareksmanna í Háskóla Íslands. Kannski ætti að breyta um nafn á Árnastofnun og kalla hana Árnasofnun ?
Ef við viljum að íslensk tunga líði undir lok þá er réttast að reiðareksmennirnir taki völdin. Þá getur hver skrifað og talað eins og honum sýnist. Ekkert er þá lengur rétt og ekkert rangt. Þá er reyndar rétt að muna, að glatist tungan, þá glatast þjóðin.
Skildu eftir svar