Munir úr Pourquoi pas? ráku á land, sagði fréttamaður RÚV í sjónvarpsfréttum (22.09.2009). Hann hefði átt að segja: Muni úr Pourquoi pas? rak á land. Ambögudeildin á fréttastofunni er í vexti. En hvernig má það annars ver að erlent skip skuli geta verið nánast uppi í landsteinum vestur við Mýrar líkast til í nokkra daga án þess að yfirvöld á Íslandi rumski og athugi hvað er á seyði?
Alþingismaður skrifar í Fésbókina (21.09.2009): Annasöm vika framundan – fundur í viðskiptanefnd í morgun og svo reka þeir sig fundirnir alla vikuna. Ekki kannast Molaskrifari við þetta orðlag. Betra hefði verið að segja: Svo rekur hver fundurinn annan alla vikuna, – löng fundaröð framundan.
Makalaust er að lesa frásögn DV af reiða útlendingnum, sem plataður var til Íslands og sagt að hann ætti hæsta tilboð í Moggann. Neðri máttarvöld tóku í taumana og komu í veg fyrir að hagstæðasta tilboði væri tekið. Byrðum var velt yfir á skattþegna landsins með milljarðaafskriftum lána hins raunverulega gjaldþrota Árvakurs. Góssið afhent sægreifum á silfurfati. Spillingin virðist takmarkalaus.Við höfum oft talað um kosti smæðarinnar , en smæðin og nálægðin eru eldsneyti spillingarbálsins. Það verður fróðlegt að fylgjast með framhaldinu.
Í DV (22.09.2009) er haft eftir viðmælanda blaðsins: Ef við stöndum saman getum við kvatt niður hvaða vitleysu sem er. Hér er ruglað saman sögnunum að kveða og kveðja. Hér hefði átt að standa: … getum við kveðið niður… Sögnin að kveðja beygist : kveðja, kvaddi, kvöddum, kvatt. Illu heilli hefur hann nú kvatt okkur fyrir fullt og allt.
Um helgina festust sjö fullir strákar í lyftu. Sagt var frá þessu í blöðum. Talað var um að piltarnir hefðu verið í annarlegu ástandi. Á einum stað , gott ef það var ekki í Vefmogga var sagt: Festust fullir í lyftu. Það á að kalla hlutina réttum nöfnum.
Svolítil viðbót um staðanöfn. Í Morgunblaðinu (22.09.2009) er sagt að Leiran sé rétt fyrir utan Garðinn. Fyrir utan Garðinn er Garðskagaflös og úthafið. Leiran er auðvitað fyrir innan Garðinn. Í Garðinum segjum við inn í Leiru og Keflvíkingar fara út í Garð. Í Garðinum skildu allir hvað það var að fara inneftir, – það var að fara til Reykjavíkur. Úr Reykjavík fóru menn suður í Garð þótt farið væri í hávestur. Þetta hefur verið nefnt hér áður.
Það var fallegt á Garðskaga í dag, blankalogn og blíða. Sjórinn eins og spegill. Mér fannst hinsvegar ekki tiltakanlega fallegt að sjá snurvoðarbát á stærð við lítinn skuttogara skammt undan landi. Mér var sagt að hann væri næstum eins breiður og hann væri langur. Veiðileyfið miðaðist nefnilega við lengd. Í gamla daga var það þannig að þegar snurvoðarbátarnir komu gátu allir hætt að róa. Líklega er það þannig enn.
3 athugasemdir
Ekkert ping ennþá
Predikarinn - Cacoethes scribendi skrifar:
23/09/2009 at 11:56 (UTC 1)
Sæll Eiður. Þetta með Árvakur. Heimildamaður minn, sem stöðu sinnar vegna er líklegur til að hafa réttar upplýsingar, hefur tjáð mér að skuld Árvakurs hafi verið svokallað endurlán frá útlöndum. Hinir erlendu kröfuhafar munu hafa afskrifað stærstan hluta lánsins sem gerir það að verkum að Íslandsbanki mun ekki hafa tapað sjálfur á sölu þessa fyrirtækis til hæstbjóðanda.
Haukur Kristinsson skrifar:
23/09/2009 at 10:55 (UTC 1)
Eiður lýsir sléttum sjó með því að segja hann eins og spegil. Þetta er þekkt orðatiltæki á íslensku, en gæti verið komið úr þýsku; Das Meer ist flach wie ein Spiegel. Gaman að geta þess að Grikkir segja hafið eins og olíu (laði), ef ekki sést bára á vatni.
En olífu olían er í miklum metum hjá þeirri þjóð. Ekki segja Íslendingar um lygnan sjó, að sé eins og lýsi.
Steini Briem skrifar:
23/09/2009 at 04:05 (UTC 1)
Fréttabréf Davíðs Oddssonar með heimsendingarþjónustu. Kaupi þeir sem kaupa vilja.
Undirritaður átti tengdamóður á Húsavík og í hverri viku fékk hún matvæli send heim úr Kaupfélaginu.
Eitt sinn er ég var í heimsókn hjá þeim heiðurshjónum heyri ég frúna kalla niður í ljósmyndastofuna:
„Pétur! Heimsendirinn er kominn!“