Í Morgunblaðinu í dag er mynd af sendiherra mestu hvalveiðiþjóðar í heimi, Bandaríkjanna, að afhenda Steingrími J. Sigfússyni fjármála, landbúnaðar- og sjávarútvegsráðherra mótmælaskjal nokkurra sendiráða í Reykjavík gegn hvalveiðum Íslendinga.
Þetta er sannarlega tvöfeldnin holdi klædd.Engin þjóð er athafnasamari við hvalveiðar en Bandaríkjamenn.Þeir veiða meira segja úr stofnum sem illa þola veiðar og gætu verið í útrýmingarhættu. Þessar veiðar eru stundaðar í Alaska og flokkast undir svokallaðar frumbyggjaveiðar. Þetta er hinsvegar gert innan reglna alþjóða hvalveiðiráðsins og með samþykki þess. Sama er að segja um hrefnuveiðar Norðmanna,sem þeir hafa stundað áratugum saman, vísindaveiðar Japana og fyrirhugaðar veiðar okkar. Þetta er allt í samræmi við reglur alþjóða hvalveiðiráðsins. Við erum í einu og öllu að fara að alþjóðlögum og reglum.
Við ætlum okkur ekki að veiða úr stofnum í útrýmingarhættu , heldur miklu frekar að grisja stofna sem eru í örum vexti.Hvalastofnum stafar ekki hætta af takmörkuðum veiðum sem byggja á traustum rannsóknum. Þeim stafar miklu meiri hætta af skipaumferð, sónarnotkun og vaxandi mengun heimshafanna, sem kemur hvaðan ? Ekki síst frá Bandaríkjunum og öðrum stórum iðnveldum.
2 athugasemdir
Ekkert ping ennþá
nicejerk skrifar:
14/02/2009 at 16:25 (UTC 0)
Svona rétt til að bæta á tvöfeldnina og hræsnina, sem er reyndar alls staðar að finna í dag, þá eru syndir túnfiskveiða bandaríkjamanna enn verri. Túnfiskurinn syndir undir höfrungatorfum og því eru tugþúsundir höfrunga drepnir á ári hverju við túnfiskveiðarnar. Óþverrinn er þó mestur að þessum dauðu höfrungum er hent. Þetta er stórt vandamál vð túnfiskveiðar, en bandaríkjamenn vita augsýnilega ekki hvað er að gerast í þeirra eigin bakgarði í dag frekar en fyrri daginn.
Það er engin lausn að benda á aðra verri, heldur á að taka á öllum málum frá grunni og rökfestu, ekki eftir gjammi og góli og vindátt.
pirrhringur skrifar:
14/02/2009 at 15:08 (UTC 0)
það er mjög mikið til í þessari færslu…