Á baksíðu Fréttablaðsins (26.01.2010) er auglýsing frá fyrirtækinu Svefni og heilsu,sem selur rúm og dýnur. Þar er talað um íslenska botna, rúmbotna. Gott og gilt. En svo er talað um höfuðgafla. Það orð hefur Molaskrifari ekki heyrt og finnur ekki í tiltækum orðabókum. Á íslensku er talað um höfðagafl, höfðagafla , þótt ekki sé það kannski alveg rökrétt, en átt er við þann „gafl rekkju (líkkistu) sem höfuðið liggur að”, eins og segir í Íslenskri orðabók. Það er höfuðgalli á þessari auglýsingu, að þar skuli talað um höfuðgafla.
Einkennilegt var að hlusta á fréttamann RÚV sjónvarps (24.01.2010) í frétt um hörmungarnar á Haiti segja, að aðstoð hefði komið frá öllum Norðurlöndunum og líka frá Íslandi. Ísland er eitt Norðurlandanna og því átti ekki að orða þetta svona.
Ekki er rétt að ráðleggja þeim sem fást við skriftir að forðast orðtök sem, eru viðurkennd og föst í tungunni. Mörg orðtök sem við notum í dag eiga til dæmis rætur í Íslendingasögum.- Ber er hver að baki nema sér bróður eigi (Bert er bróðurleyst bak,segja Færeyingar), eða illt er eggja óbilgjarnan svo nefnt sé annað dæmi.. Önnur orðtök tengjast atvinnuvegum eins og , að hafa mörg járn í eldinum, og að sitja við sinn keip. Það er engum til að skaða að nota slík orðtök , en þau verður að nota rétt. Ofnotkun er auðvitað alltaf slæm, hvað sem í hlut á.
Í dv.is (25.01.2010) er þetta að finna: ..hefur gert athugasemd við handrit af sögu Menntaskólans á Ísafirði. Það stríðir gegn málvitund Molaskrifara að tala um handrit af sögu. Í Íslenskri orðabók er talað um handrit að bók.
Huginn Freyr Þorsteinsson var með bestu greiningu og skýringu á Icesavemálinu í Silfri Egils (24.01.2010),sem Molaskrifari hefur til þessa heyrt. Framlag þingmanns Hreyfingarinnar í þessa umræðu var ekki upp á marga fiska. Enn furðulegra var að heyra þennan sama þingmann Birgittu Jónsdóttur hneykslast á og fordæma að skríllinn sem réðist inni í þinghúsið ( það voru ekki friðsamir mótmælendur) og limlesti starfsfólk og beit lögreglumann skuli hafa sætt ákæru. Einhver eða einhverjir þeirra, sem þetta lið réðist á hafa hlotið af varanlega örorku. Þetta kallaði alþingismaðurinn Birgitta Jónsdóttir „háreysti og einhverja pústra”.
Leitt er til þess að vita að fólk, sem svona talar, skuli kjörið til setu á Alþingi Íslendinga. Auðvitað var þetta hárrétt ákvörðun hjá skrifstofustjóra þingsins. Svo talaði þingmaðurinn um að „taka frumvörp í gegn”. Líklega átti hún við að afgreiða frumvörp,sem lög frá Alþingi. Annars hefur orðtakið að taka í gegn ýmsar merkingar í talmáli, eins og til dæmis að gera hreint ( ég tók allt í gegn fyrir helgina) , gera upp eða endurgera (húsið var alveg tekið í gegn). Einnig getur þetta merkt að veita einhverjum áminningu eða ráðningu (Hann var heldur betur tekinn í gegn á fundinum). Aldrei hefur Molaskrifari þó heyrt þetta notað um að afgreiða lög frá Alþingi.
Skildu eftir svar