Fáránleg fyrirsögn í DV (08.08.2011) : Stofna flokk ef þingið hlýðir ekki. Undir fyrirsögninni er vitnað í ummæli prófessors Þorvaldar Gylfasonar. Hann notaði hvergi þetta orðlag. Alþingi er ekki þjónn neins. Stjórnlagaráð getur ekki sagt Alþingi fyrir verkum. Vald þingsins, þingviljinn, er skoðun meirihluta þingmanna hverju sinni. Óánægðir stjórnlagaráðsmenn geta stofnað eins marga stjórnmálaflokka og þeir vilja. Alþingi eitt getur breytt stjórnarskránni.
Fréttaflutningur Fréttastofu Ríkisútvarpsins af glannaskapnum við Blautulón hefur verið til fyrirmyndar. Það var hinsvegar ekki eins gott þegar frétt um eldsvoða í vesturbænum í Reykjavík var skotið inn í kvöldfréttir (09.08.2011) og nánast ekkert var vitað um málið. Það voru ekki góð vinnubrögð.
Frímann benti á í athugasemd að í fréttum Ríkissjónvarps hefði verið talað um friðsæl mótmæli. Molaskrifari tekur undir að það er einkennilegt orðalag. Stundum er sagt að mótmæli hafi verið friðsamleg, eða farið friðsamlega fram, en það er ekki það sama og að mótmæli hafi verið friðsæl. Frímann nefndi einnig að í Ríkissjónvarpi hefði fréttamaður talað um kræklóttan veg. Molaskrifari hnaut reyndar einnig um þetta orðalag, sem hann aldrei hafði heyrt. Íslensk orðabók segir reyndar að kræklóttur geti þýtt hlykkjóttur, en það var einmitt það sem verið var að segja okkur. Molaskrifari mundi frekar tala um krókóttan eða hlykkjóttan veg , ekki kræklóttan.
Áður hefur í Molum verið minnst á auglýsingu gullsmiðs sem segir fólki frá því að hann kaupi gull. Í heilsíðuauglýsingu frá þessum gullkaupmanni í DV (08.08.2011) segir: Ég …. gullsmíðameistari er að kaupa gull, gullpeninga …. Enn eitt dæmið um hinn svo kallaða er að faraldur sem nú herjar á íslenskt mál. Einfaldara og fallegra hefði verið að segja Ég …. kaupi gull ….
Egill sendi Molum eftirfarandi: Í spurningu stjórnanda Síðdegisútvarps Rásar 2, um fjármálakerfið: „Og bara hjúkk að vera ekki að standa í þessu núna“ Og annar stjórnandi sama þáttar: „Á hvaða kaliberi er þetta núna?“ Hinn aftur: „Minnir á ýmsar aðgerðir frá árunum 2008.“ Svo mörg voru þau orð, ég á a.m.k. ekki orð. Ekki einn um það, Egill.
Þá koma hér ábendingar frá vini Molanna, Molavin. Hann segir: ,,Það er jafn mikill ábyrgðarhluti blaðamanna að fara rétt með tölur eins og rétt með mál. Á mbl.is má nú (08.08.2011) lesa frétt um misheppnað uppboð á
meintri vafasamri mynd af Marylin Monroe og þar segir: „Uppboðið átti
að fara fram í Buenos Aires í Argentínu. Seljandinn var Mikel Barsa og
hann setti upp 2 milljónir pesóa, jafnvirði 55,5 milljarða króna.“
Bandaríkjadollar kostar um fjóra argentíska pesóa. Uppsett verð hefur
því verið um hálf milljón dollara eða liðlega 55 milljónir króna.
Þarna hefur Moggamaðurinn þúsundfaldað upphæðina, en prófarkalestur
virðist horfinn af dagblöðum.
Á sama fréttavef segir svo í frétt um flugslys í Rússlandi: „Flugmenn
brugðu á það ráð að reyna neyðarlendingu með fyrrgreindum
afleiðingum.“ Fréttin er að öllu leyti vel og óaðfinnanlega skrifuð,
en þegar þarf að lenda flugvél í neyð, hefur venjulega verið notað
orðið „nauðlending.“ Molaskrifari þakkar sendinguna.
Í fréttum Stöðvar tvö (08.08.2011) talaði fréttamaður ítrekað um skýrslu rannsónarnefndar Alþingis. Þetta var eiginlega einskonar prentvilla í töluðu máli. Káið týndist.
Egill sendi eftirfarandi (09.08.2011): Andri Freyr Viðarsson í virkum morgnum á Rás 2 sagði í tvígang í morgun: Það er verið að mjólka kúnna. Hann átti að sjálfsögðu við kúna, en í hans framsögn var kýrin orðin að viðskiptavinum. Þurfa þáttastjórnendur hvorki að hugsa né vanda sig? Molaskrifari bætir við: Það er því miður ótrúlega algengt að heyra talað um kúnna, ekki kúna, brúnna, ekki brúna, svo aðeins tvö dæmi séu nefnd. Því miður.
Skildu eftir svar