Það setur óhug að Molaskrifara við að hlusta á fréttir af vaxandi spennu á Kóreuskaga. Eftir að hafa heimsótt Norður Kóreu tvisvar og lesið sér sæmilega til um þróun mála þar, veit hann að þeir norðanmenn eru til alls vísir. Við hverju er að búast af landi þar sem farsíminn er tekinn af þér við komuna til landsins? Ekki það að hægt sé að nota hann nema allra nyrst í landinu í grennd við landamærin að Kína. Landi þar sem milljónir hafa dáið úr hungri og deyja enn. Sem betur fer á þetta land sér engan líka í veröldinni.
Einkennilegt , að ekki sé meira sagt, var orðalag í texta í fréttum Ríkissjónvarps (26.05.2010). Þar var sagt: … hver og einn hættir lífi sínu hver fyrir annan. Verið var að segja frá hermönnum í Afghanistan,sem hætta lífi sínu hver fyrir annan.
Í sama fréttatíma sama miðils var sagt: Hún lýsti yfir skilyrðislausum stuðning við Suður Kóreu. Þarna hefði átt að vera þágufall orðsins stuðningur , en það er stuðningi. Lýsti yfir skilyrðislausum stuðningi… Í sömu frétt um spennuna á Kóreuskaga var sagt að upphaf deilunnar hefði verið þegar suður kóreskt herskip sprakk á hafsvæði undan Kóreuskaga. Ekki fellir Molaskrifari sig við þetta orðalag. Tundurskeyti var skotið að skipinu með þeim afleiðingum að það sökk. Tundurskeytið sprakk og sökkti skipinu.
Það er sóun á starfskröftum hjá Ríkissjónvarpinu að láta Sigmar Guðmundsson,ritstjóra Kastljóss, dandalast í Ósló í meira en viku í kringum Evróvisjónvitleysuna.
Eftirfarandi barst frá Molavin:
Í sama fréttatíma talaði fréttaritari í Bandaríkjunum um áform manns um að sprengja farþegaþotu „í loft upp“ yfir Detroit borg. Þegar myndlíkingar af þessu tagi eru notaðar án undantekninga og í fullkomnu hugsunarleysi, hætta þær að hafa áhrif. Það nægir að segja „að sprengja farþegaþotu“.
Skildu eftir svar