Flakkarar fyrri ára minnast þess að á Kastrupflugvelli var íslensku flugfélögunum jafnan úthlutað stæði eins langt frá aðalbiðsalnum og mögulegt var, við útgönguhlið 24 eða 25. Þangað var býsna langur gangur. Sumir sögðu að þetta bæri vott um kærleik Dana í garð Íslendinga,en aðrir sögðu að stæðin lengst frá biðsalnum væru ódýrari en þau þau sem nær væru. Minnisstæðasta ferð mín eftir þessum langa gangi var í janúar 1972. Þá fór ég ganginn langa endilangan á hlaupahjóli með handfarangur og þrjár tveggja tommu myndbandsspólur , -sjálfsagt ein sex-sjö kíló. Vélin hafði hinkrað eftir mér í 15 mínútur eða svo. Á spólunum voru upptökur af beinni útsendingu danska sjónvarpsins frá útför Friðriks konungs IX, þá um morguninn, sem sýndar voru svo í íslenska sjónvarpinu um kvöldið. Þá var það mikil nýlunda að erlent efni væri samdægurs á skjánum á Íslandi. Ég hafði lýst athöfninni í upptökunni í danska ´sjónvarpshúsinu um morguninn, en þegar til átti að taka var engin lýsing á spólunni. Danskur tæknimaður hafði tengt rangt, og ég hafði bara verið að tala við sjálfan mig. .Ég endurtók því lýsinguna í beinni útsendingu um kvöldið og var raunar bara gott að hafa fengið æfingu um morguninn ! Þetta var nú innskot. En á Reykjavíkurflugvelli endurtekur sagan sig með öðrum formerkjum. Þotur færeyska flugfélagsins Atlantic Airways eru jafnan settar eins langt frá afgreiðsluskúrunum og mögulegt er. Oftar en ekki þurfa farþegar að ösla polla og berjast á móti eða hrekjast undan suðaustan rokinu og rigningunni. Svona endurtekur sagan sig. Þetta stendur þó vonandi allt til bóta með nýrri samgöngumiðstöð við flugvöllinn, – flugvöllinn sem vonandi fær að vera í friði til frambúðar.
Skildu eftir svar