Úr Vefvísi (12.07.2009) : Mennirnir komu heilir höldnu niður. Hér notar skrifari orðatiltæki, sem hann kann ekki með að fara. Rétt hefði verið að segja: Mennirnir komust heilu og höldnu niður, það er án óhappa.
Í DV (14.07.2009) er frétt um mann sem dæmdur var fyrir kynferðisbrot gegn 14 ára stúlku. Fréttinni fylgir mynd af ungri stúlku sem heldur fyrir augu. Á myndinni er texti þar sem segir: Mynd tengist fréttinni ekki beint. Réttara væri að segja : Mynd tengist fréttinni alls ekki, því það sannleikurinn í málinu. Í sama blaði eru gefin 30 ráð til að spara í kreppunni. Gott og vel, en í inngangi segir: Með ríku hugmyndaflugi og dassi af dugnaði .. Dass af dugnaði er ekki íslenska.Það er hrognamál. Á ensku er talað um a dash of, – í merkingunni skvettu af , eða slurk af. Dash hefur annars býsna margar og ólíkar merkingar í ensku.
Rætt var við þingmann Borgarahreyfingar í hádegisfréttum RÚV (15.07.2009). Í viðtalinu talaði þingmaðurinn um attitjúd e. attitude. Þetta er ekki íslenska. Þetta er enska. Er til of mikils mælst að þingmenn sýni móðurmálinu verðskuldaða virðingu ?
Meira um enskuslettur: Í fyrirsögn í Morgunblaðinu (15.07.2009) stendur: Damian Taylor túraði Voltu með Björk – Vinnur nú með henni að nýju efni – Algjör stúdíónörd að eigin sögn ek45b Vann við að „leiðrétta“ raddir. Í fréttinni er líka ýmislegt skrítið eins og: …. ferðalagið hafi verið skipulagt með það að markmiði að enginn átti á hættu að brenna út. Fyrirmyndarmálfar, ekki satt ?
Líklega er það sérviska mín að fella mig ekki við orðalag umsjónarmanns morgunútvarps Rásar eitt eftir morgunbæn. Á undan og eftir morgunbæn heyra hlustendur kirkjuklukkum hringt og fer vel á því. Ekki fer eins vel á því, að mínum dómi, að umsjónarmaður segi klukkurnar tilheyra Hafnarfjarðarkirkju eins og sagt var i morgun. Miklu fallegra væri að segja: Hringt var klukkum Hafnarfjarðarkirkju, eða: Þetta voru klukkur Hafnarfjarðarkirkju. Með vaxandi vinsældum leikskólamáls í Ríkisútvarpinu megum við líklega þakka fyrir meðan ekki er talað um dingla klukkunum sem tilheyra Hafnarfjarðarkirkju !
Svo er einhvernveginn eins og Kastljós ríkissjónvarpsins viti ekki hvort það er í sumarfríi eða ekki !
6 athugasemdir
Ekkert ping ennþá
Eiður skrifar:
17/07/2009 at 11:21 (UTC 0)
Takk fyrir hvatninguna, félagi Ómar. Fín saga , Bjarni Dagur. Og örugglega sönn !
Ómar Ragnarsson skrifar:
16/07/2009 at 19:32 (UTC 0)
Hvernig stendur á því að margir Íslendingar virðast gera miklu minni kröfur til notkunar móðurmálsins í heimalandinu heldur en gerðar eru til kunnáttu og meðferðar móðurmáls í öðrum löndum?
Meira að segja virðist það orðið svo að hér heima er gerðar séu meiri kröfur til kunnáttu og notkunar á ensku heldur en á eigin móðurmáli.
Minnimáttarkennd felst ekki í því að gera þær sjálfsögðu kröfu til opinberra fulltrúa almennings, embættismanna og fjölmiðlamanna um að þeir kunni að tala það tungumál sem talað er í þessu landi lögum samkvæmt.
Minnimáttarkenndin felst þvert á móti í því að telja sig geta aukið á sér álit á því að sýna hvað maður sé klár í erlendum málum.
Áfram, Eiður !
Bjarni Dagur Jónsson skrifar:
16/07/2009 at 18:56 (UTC 0)
Sæll Eiður. Ég hef ánægju að því að lesa ábendingar þínar um íslenskt mál. Hér heima er ég sífellt að leiðrétta ungu heimasætuna þegar hún grípur til enskunnar. Henni leiðast ábendingarnar, en þetta lærist. Hún kvartar yfir því að ég sé sífellt að leiðrétta fréttamenn og viðmælendur í útv og sjónv.
Fræg er sagan af Árna Óla blaðamanni á Mbl. sem var á ferð í Kaupmannahöfn og óskaði eftir blaðaviðtali við Jón Helgason. Vildi blaðamaðurinn skrifa grein um safnið og starf Jóns við handritarannsóknir. Jón Helgason var vel lesin í Mbl. og hafði sjálfasagt myndað sér skoðun á Árna og var önugur yfir þessari heimsókn.
Þegar Árni Óla og Jón Helgason svo hittust á skrifstofu Jóns gengu þeir inn í safnið og Jón spurði Árna kurteislega hvað það væroi helst sem hann hefði áhuga á að skoða.
„Til að byrja með væri gaman….“
Lengra komst Árni Óla ekki því Jón Helgason snérist á hæli og sagði: „Til að byrja með er dönsku sletta.. og sá sem ekki kann góða íslensku og slettir dönsku á hingað ekkert erindi„ og svo gekk Jón inn á sína skrifstofu og lokaði að sér.
kv bdj
Bögubósi skrifar:
16/07/2009 at 18:13 (UTC 0)
Margt er það, sem manni leiðist að sjá – og heyra. Mér fellur til dæmis illa hvernig fólk er farið að tvöfalda stafinn „n“ þar sem það á alls ekki við. Dæmi: Ég fór með kúnna yfir ánna. Ég fór yfir brúnna en missti þó ekki trúnna. Kannski er maður of smámunasamur.
Eiður skrifar:
16/07/2009 at 10:55 (UTC 0)
Svo þú, Egill Þór, megir öðlast sálarfrið, þá er málið mjög einfalt. Þú skalt hætta að lesa pistlana mína. Þér mun þá örugglega líða betur, – mér líður alveg prýðilega á þessum fallega júlímorgni, – í góðu skapi og sáttur við guð og menn. Haltu þínum leiðindum og ergelsi bara fyrir þig.
Landfari skrifar:
15/07/2009 at 22:48 (UTC 0)
Takk fyri góðar ábendingar og ég verð að vera sammála því að gera kröfu um þokkalegt málfar alþingismanna.
Eina athugasemd hef ég þó við þennan pistil og það er varðandi myndina í DV. Án þess að hafa séð fréttina hefð ég haldð að best hefð farið á að segja „Myndin tengist fréttinni ekki.“ Með því að hafa greininn erum við að vísa í þessa ákveðnu mynd. Ef við förum út í alhæfingar og bætum við „alls ekki“ erum við bæði búin að lengja textann að óþörfu og bjóða heim hártogunum á borð við að tengingin sé „ung stúlka“ sem komi við sögu í báðum tilfellum þó ekki sé um sömu stúlkuna að ræða.