Áhugamaður um tunguna benti Molahöfundi á eftirfarandi klausu í Vefmogga:„Báturinn hefur hlotið nafnið Le Dré en skírnarathöfn undir stjórn Peters Bürchers biskups kaþólsku kirkjunnar á Íslandi, fór fram í Hafnarfjarðarhöfn fyrir sjósetningu bátsins.“ Síðan spyr sá sem rak augun í þetta: „Er unnt að skíra bát? Er skírn ekki það, þegar maður er tekinn í samfélag kirkju? Getur bátur gerst slíkur félagi? Er honum ekki gefið nafn?“ Auðvitað er þetta hárétt. Bátar og skip eru ekki skírð. Þeim eru gefin nöfn. Svo má bæta við að sagt er að þessi athöfn hafi farið fram „í Hafnarfjarðarhöfn fyrir sjósetningu bátsins“. Ef báturinn hefur verið í Hafnarfjarðarhöfn hefur verið búið að sjósetja hann.
Þetta minnir á notkun sagnarinnar að vígja, sem nú er orðið algengt að nota þegar ný mannvirki eru tekin í notkun. Þegar Molaskrifari skrifaði fréttir fyrir meira en þrjátíu árum var lögð rík áhersla á að ekki væri sagt að mannvirki væri vígt, nema prestvígður maður blessaði það og þá sem það notuðu. Nú má nota orð Torfa Erlendssonar sem á að hafa sagt „allan andskotann vígja þeir“, þegar Hallgrímur Pétursson var vígður til embættis sem prestur á Hvalsnesi.
Í sjö fréttum RÚV í morgun (01.09.2009) sagði fréttamaður „að lán hefði verið neytt upp á Íslendinga“. Þetta er rangt. Hann hefði átt að segja að láni hefði verið neytt upp á Íslendinga. Það er talað um að neyða einhverju (þgf.)upp á einhvern. Ambagan var endurtekin í áttafréttum. Heyrnartækin eru ekki í lagi í Efstaleitinu.
Margt er skrítið í dagskrárgerð RÚV. Mér er til dæmis algjörlega óskiljanlegt hversvegna Kastljós er endursýnt klukkan að ganga tvö að nóttu. Langflestir þeirra sem missa af Kastljósi á venjulegum útsendingartíma geta horft á þáttinn á netinu. Eldri borgarar sem ekki eru með tölvu vaka varla eftir endursýningu fram á miðja nótt. Ef nauðsynlegt er að endursýna Kastljós ætti að gera það á skikkanlegum tíma daginn eftir frumsýninguna.Raunar eru þessir þættir oft þannig að ekki er nokkur ástæða til að endursýna þá. Varla getur verið að endursýningin sé einhverskonar launauppbót starfsmanna. Því vil ég alls ekki trúa.
Sagt er frá verðhækkunum á ýmsum matvörum í fjölmiðlum í dag. Bónus , þar sem Molaskrifari verslar jafnan tók forskot á sæluna. Lítil ferna af jógúrt frá Húsavík hafði í gær (31.08.2009)hækkað úr 167 kr. í 172 kr. Kostaði reyndar fyrir 10 dögum eða svo 163 kr.
5 athugasemdir
Ekkert ping ennþá
Eygló skrifar:
02/09/2009 at 00:32 (UTC 1)
Auðvitað „leyfist“ ýmislegt í munni þótt það eigi alls ekki við á prenti.
Svo „skírir“ fólk gæludýrin sín, dúkkur eru „skírðar“, bílar eru skírðir í hausinn á eða eftir einhverjum.
Mikil hlýtur blessunin að vera 🙂
Ég held að fólk hafi almennt tekið út „helgihlutann“ þannig að nefna verður það sama og skíra. Þ.a.l. skírir það hvað sem er. Skýrir þetta mál mitt?
Eiður Svanberg Guðnason skrifar:
01/09/2009 at 21:41 (UTC 1)
Sæl Eygló, – jú,jú auðvitað þekkir maður þetta úr talmáli notað á þann hátt sem þú lýsir. En ég kann ekki við þegar fréttamenn segja að brú hafi verið vígð, – nema vígður maður hafi beðið mannvirkinu og vegfarendum blessunar. Hafi svo ekki verið var brúnin opnuð fyrir umferð eða tekin í notkun.
Eygló skrifar:
01/09/2009 at 21:24 (UTC 1)
Þegar ég var styttri í annan endann og einhverjum áskotnaðist e-t fat eða skór, var alltaf talað um að maður hefði verið að vígja nýju peysuna, eða ætlarðu ekki að vígja nýju stígvélin þín?
En pabbi og mamma voru auðvitað guðlausir prakkarar 🙂 og hefðu sennilega ekki látið þetta sjást á prenti 🙂
Gústaf Hannibal skrifar:
01/09/2009 at 13:26 (UTC 1)
Ein vinsamleg ábending; Internetið og þ.a.l. Netið er skrifað með stórum staf.
Bolli Valgarðsson skrifar:
01/09/2009 at 09:57 (UTC 1)
Við vorum einmitt að ræða það í gærkvöldi við hjónin, hvers vegna í ósköpunum dagskrá Sjónvarpsins stæði stundum til að ganga þrjú á næturna á virkum dögum, hvað þá nú þegar allir eru að skera niður kostnað.