Eftirfarandi setningarbrot úr dv.is (26.11.2010) er lýsandi dæmi um skort á máltilfinningu: Kostnaðurinn nemur um tvær milljónir króna … Hér ætti að standa: Kostnaðurinn nemur um tveimur milljónum króna.
Annað dæmi um skort á máltilfinningu úr hádegisfréttum Ríkisútvarpsins (26.11.2010): Sameiginlegt mat á umhverfisáhrifum vegna álvers við Bakka á Húsavík var skilað í gær…. Mat var ekki skilað, heldur var mati skilað. Er það í rauninni svo að það les enginn yfir það sem álfarnir skrifa áður en því er hellt yfir okkur hlustendur ?
Það ætti að vera vinnuregla í Ríkisútvarpinu að segja þannig frá ártölum, að allt ártalið sé nefnt , ekki bara tveir síðustu tölustafirnir. Í útvarpsþætti (26.11.2010) var talað um smáskífu, sem komið hefði út árið sjötíu og sex ! Glöggir hlustendur hafa þó líklega áttað sig á því ,að hljómplötuútgáfa var ekki hafin árið sjötíu og sex og ekki einu sinni átjánhundruð sjötíu og sex. Ríkisútvarpið á að forðast svona latmæli.
Lýsingarorðið vinsæll stigbreytist, vinsæll, vinsælli, vinsælastur. Miðstigið er ekki vinsælari eins og þáttastjórnandi í Útvarpi Sögu sagði (26.11.2010)
Það er bara það sem þeir kalla discrimination, sagði stjórnarformaður Útvarps Sögu (26.11.2010). Er það ekki rétt munað að útvarpsstjóri þessarar stöðvar hellti sér yfir konu,sem vildi fá að tala ensku, er hún hringdi til stöðvarinnar ? Orðið discrimination er nefnilega enska. Útvarpsstjórinn ætti að byrja á því að tala við stjórnarformann sinn. Hæg eru heimatökin. Það er góð regla að byrja tiltektina heima hjá sér.
Skildu eftir svar