Eitthvað munu Molaskrif strjálast um sinn í aðdraganda jóla. Jólin eru líklega hætt að ganga í garð. Heldur bresta þau á. Svo tók sá ágæti Egill Helgason til orða í lok Kiljunnar (15.12.2010)
Sagði forsetinn ósatt? Úr Morgunblaðinu (11.12.2010): „Samskiptin voru þó ekki nánari en svo að Jóhanna frétti ekki af niðurstöðu forseta fyrr en hann kynnti hana þjóðinni í fjölmiðlum. Forsetinn sagði hinsvegar á blaðamannafundinum að hann hefði þegar kynnt forsvarsmönnum ríkisstjórnarinnar niðurstöðu sína“.Nú er spurt sagði Ólafur Ragnar ósatt? Fannst honum nóg að hringja í Steingrím? Ólafur Ragnar hefur áður farið á svig við sannleikann. Til dæmis um það sem gerðist í frægum hádegisverði í danska sendiráðinu með sendiherrum erlendra ríkja á Íslandi. Það væri gaman að sjá frásögn staðgengils bandaríska sendiherrans á Íslandi frá þeirri máltíð. Kannski berst hún frá Wikileaks. Hafi fulltrúi bandaríska sendiráðsins verið á staðnum hefur verið skrifuð frásögn af því sem þarna gerðist.
Ríkissjónvarpið sinnir bókmenntum ágætlega með vikulegri Kilju Egils. En hvernig sinnir Ríkissjónvarpið sígildri tónlist? Það sinnir henni ekki. Það er menningarlegt hneyksli ,hvernig Ríkissjónvarpið sniðgengur sígilda tónlist og tónlistarmenn. Kannski er rétt að beina vinsamlegri ábendingu til þeirra, sem stjórna og ráða dagskrá Ríkissjónvarpsins. Horfið nokkrum sinnum á þættina Hovedscenen í norska ríkissjónvarpinu, NRK 2. Þættirnir eru sýndir á sunnudagskvöldum og hefjast venjulega milli klukkan átta og níu. Það er örugglega auðveldara að semja við NRK, Nordvision og Eurovision um sígilt tónlistarefni, en sölumenn amerískrar sápufroðu,sem mikill tími virðist nú fara í,eftir blaðafregnum að dæma. Einkennilegt ofurkapp, sem þessi áttræða stofnun okkar leggur á að festa sig í sessi sem amerísk vídeóleiga, svo notað sé orðalag Jóns Baldvins.
Wikileaks hefur verið mjög til umræðu í fjölmiðlum. Þegar Kristinn Hrafnsson,sem nú er aðal talsmaður Wikileaks fór fræga ferð til Bagdad fengu hlustendur Ríkisútvarpsins þrennskonar skýringar á því hver hefði kostað för hans og kvikmyndatökumanns um svo langan veg. Útvarpsstjóri sagði eitt, Kristinn Hrafnsson sagði annað. Birgitta Jónsdóttir alþingismaður kom svo með þriðju útgáfuna. Hlustendur fengu aldrei að vita hver þessara þriggja sagði satt. Hvernig væri að Wikileaks og Kristinn létu sannleikann um þetta leka til okkar. Það mætti láta upplýsingarnar slæðast með slúðri úr bandaríska sendiráðinu við Laufásveg ?
Það er eiginlega fokið í flest skjól, þegar jafnágætur maður og Björn Bjarnason fv. ráðherra lætur hafa sig í langt viðtali í aðalmálgagni Ólafs Ragnars Grímssonar, Útvarpi Sögu (09.12.2010) Annars var gott hjá Birni að setja ofan í við eigendur og stjórnendur Sögu (Arnþrúði Karlsdóttur og Pétur Gunnlaugsson) fyrir það hve niðrandi orðum þau fara jafnan um stjórnmálamenn. Tala sífellt um stjórnmálastéttina, sem þau svo kalla, með auðheyrðri fyrirlitningu. Fátt varð um svör hjá þeim hjúum við ádrepu Björns. Þeim hefur meðal annars tekist að læða þessu orði á tungu Þorvaldar Gylfasonar prófessors, sem notar það óspart í niðrandi tali um þá sem sinna stjórnmálum. Hann er þá líka að tala um ýmsa sína nánustu, sem verið hafa og eru í eldlínu stjórnmálanna.
Skildu eftir svar