Það eru engin tíðindi, þegar sagt er að gatnakerfið á höfuðborgarsvæðinu sé sprungið. Það kemur engum á óvart. Þetta kom berlega í ljós í morgun, – betur en ég hef áður séð.
Klukkan 08:05 fór ég úr Garðabæ,- átti tíma hjá rakaranum mínum í Bolholtinu klukkan 08:30. Þangað eru 8 kílómetrar. Það var samfelld bílalest frá Hafnarfirði til Reykjavíkur og hreyfðist hægt. Það tók 45 mínútur að aka þessa 8 kílómetra og ég var 20 mínútum of seinn. Það kom ekki verulega að sök, því rakarinn var álíka seinn. Hann var rúman klukkutíma úr Hafnarfirði. – Maður gæti alveg eins átt heima á Selfossi , sagði hann. Svo veltum við því svolítið fyrir okkur hve margar þúsundir hefðu tafist og hve margir hefðu komið pirraðir í vinnuna !
Ein af ástæðum þessa öngþveitis er sú ,að ljósin sem hleypa umferðinni að sunnan til norðurs yfir Miklubrautina loga grænt í um það bil 20 sekúndur og þá komast 5-7 bílar yfir gatnamótin, ef ökumaður fremsta bílsins er sæmilega vakandi, sem er ekki alltaf.
Á þessum 45 mínútum varð mér hugsað til þess hvað gerðist ef slökkvilið eða lögregla þyrftu að komast þessa leið. Hér eru engar eru neyðarakreinar eins og víða er í öðrum löndum.
Ef yfirvöld hefðu haft döngun í sér til þess að gera alvöru gatnamót þar sem Miklabraut og Kringlumýrarbraut mætast, hefði umferðin gengið greitt. Í stað þess að byggja mislæg gatnamót eins og löngu er tímabært, var lappað upp á þau gömlu. Það hefur litlu skilað.
Hvernig halda menn að ástandið verði, þegar búið verður byggja allar þær íbúðir sem nú er verið að skipuleggja og teikna út um nes og holt í Kópavogi, Hafnarfirði og Garðabæ?
Það verður skelfilegt.
PS Ég var 10 mínútur að aka heim.
1 athugasemd
Ekkert ping ennþá
Sigurður G. Tómasson skrifar:
08/09/2007 at 21:08 (UTC 1)
Mér þykja þetta ekki tíðindi. Tvennt þarf að taka sérstaklega fram í því sambandi: Sjötíu prósent af tekjum af bílum koma héðan en hingað fara, tæplega, 30% af útgjöldum til vegamála. Fyrrverandi samgönguráðherra er reyndar einn sá alversti í áratugi. Í annan stað hafa menn ekkert hugsað af viti um almenningssamgöngur í þéttbýli, þótt nú sé vonandi að verða breyting á. Það eru áratugir síðan menn komust að því í föðurlandi bílsins, Bandaríkjunum, að ekki væri hægt að byggja vegakerfi og koma upp bílastæðum fyrir alla sem vilja vera á bílum. Engum heilvita New York-búa dettur í hug að fara á einkabíl inn til Manhattan. Þeir sem það gera þurfa að borga háar fjárhæðir. Það yrði forsíðufrétt á The New York Times, ef tollstjórinn þar byggði bílastæði fyrir starfsmenn. Þetta gera menn á Íslandi, í miðbænum. Hér hvetja yfirvöld sem sagt til ófremdarástands.