Í fjögurfréttum Ríkisútvarpsins (20.03.2011) var sagt frá styrkjum úr hönnunarsjóðum. Þá las þulur: Styrkþegar segja færri og stærri styrkir skila meiri árangri en margir smærri. Þarna hefði orðið styrkir átt að vera í þolfalli. Styrkþegar segja færri og stærri styrki skila meiri árangri en…. Í þessari sömu frétt talaði fréttamaður um að sjóður hefði veitt styrki fyrir tólf milljónir króna. Betra hefði verið að segja:… veitt styrki að upphæð tólf milljónir króna.
Í næstum endalausum íþróttafréttum í fréttatíma Ríkissjónvarps (20.03.2011) sagði íþróttafréttamaður um golfleikara, að hann hefði sýnt mikinn stöðugleika á mótinu. Hann var sem sé mjög stöðugur !
Það var eins og það væri heimssögulegur viðburður í hádegisfréttum Ríkisútvarps (21.03.2011) að tveir þingmenn yfirgáfu þingflokk VG. Fyrr mátti nú vera.
Ætíð verður maður nokkurs fróðari við að hlusta á Aðalstein Davíðsson fjalla um daglegt mál í morgunþætti Rásar eitt á mánudagsmorgnum. Til bóta væri, að Aðalsteinn kæmi þar í heimsókn tvisvar í viku. Í ágætri umfjöllun um að rannsaka og heimsækja í morgun (21.03.2011) hefði mátt nefna ensku sögnina to ransack, það er að leita durum og dyngjum og ganga ekki mjög vel um þær hirslur eða það svæði þar sem leitað er.
Það var þarft verk hjá Siv Friðleifsdóttur , alþingismanni, að bera fram fyrirspurn á Alþingi um norrænt efni í Ríkissjónvarpinu. Í ljós kom kom, að undanfarin fimm ár hefur hlutur norræns efnis í Ríkissjónvarpi allra landsmanna aðeins verið á bilinu 5.6 til 7.5%. Jafnframt kom í ljós, að sumt af allra vinsælasta efni ,sem Ríkissjónvarpið hefur sýnt, er einmitt norrænt, eins og Glæpurinn II, Himinblámi og Hvaleyjar. Ráðamenn Ríkissjónvarpsins berja lóminn alla daga þrátt fyrir einokun og nefskatt og þykjast ekki hafa efni á að kaupa vandað sjónvarpsefni, – enda er slíkt ekki á dagskrá meðan svo stórum hluta dagskrárfjárins, sem raun ber vitni, er varið til að kaupa fótboltaleiki.
Norðurlöndin framleiða firn af góðu sjónvarpsefni. Ekki veit Molaskrifari betur en það standi okkur til boða með afar hagstæðum kjörum í Nordvision-samstarfinu. Gallinn er bara sá, að þegar kemur að innkaupum á dagskrárefni þá virðist þriðjaflokks amerískt útsöluefni efst á lista innkaupastjóra. Þessvegna fáum við til dæmis nær aldrei að sjá úrvals sígilt efni, sem sýnt er á Norðurlöndunum eins og óperuna Carmen, sem sýnd var í norska sjónvarpinu í gærkveldi (20.03.2011). Vissulega var þar ekki um norrænt efni að ræða , en í samfloti með norrænu stöðvunum , þegar þær kaupa efni, gæti sjónvarpið boðið okkur mikið af góðu efni. Það gerist hinsvegar ekki meðan áhugi Efstaleitismanna beinist fyrst og fremst að fótbolta og amerískri froðu.
Í fjögurfréttum Ríkisútvarpsins (20.03.2011) var sagt frá styrkjum úr hönnunarsjóðum. Þá las þulur: Styrkþegar segja færri og stærri styrkir skila meiri árangri en margir smærri. Þarna hefði orðið styrkir átt að vera í þolfalli. Styrkþegar segja færri og stærri styrki skila meiri árangri en…. Í þessari sömu frétt talaði fréttamaður um að sjóður hefði veitt styrki fyrir tólf milljónir króna. Betra hefði verið að segja:… veitt styrki að upphæð tólf milljónir króna.
Í næstum endalausum íþróttafréttum í fréttatíma Ríkissjónvarps (20.03.2011) sagði íþróttafréttamaður um golfleikara, að hann hefði sýnt mikinn stöðugleika á mótinu. Hann var sem sé mjög stöðugur !
Það var eins og það væri heimssögulegur viðburður í hádegisfréttum Ríkisútvarps (21.03.2011) að tveir þingmenn yfirgáfu þingflokk VG. Fyrr mátti nú vera.
Ætíð verður maður nokkurs fróðari við að hlusta á Aðalstein Davíðsson fjalla um daglegt mál í morgunþætti Rásar eitt á mánudagsmorgnum. Til bóta væri, að Aðalsteinn kæmi þar í heimsókn tvisvar í viku. Í ágætri umfjöllun um að rannsaka og heimsækja í morgun (21.03.2011) hefði mátt nefna ensku sögnina to ransack, það er að leita durum og dyngjum og ganga ekki mjög vel um þær hirslur eða það svæði þar sem leitað er.
Það var þarft verk hjá Siv Friðleifsdóttur , alþingismanni, að bera fram fyrirspurn á Alþingi um norrænt efni í Ríkissjónvarpinu. Í ljós kom kom, að undanfarin fimm ár hefur hlutur norræns efnis í Ríkissjónvarpi allra landsmanna aðeins verið á bilinu 5.6 til 7.5%. Jafnframt kom í ljós, að sumt af allra vinsælasta efni ,sem Ríkissjónvarpið hefur sýnt, er einmitt norrænt, eins og Glæpurinn II, Himinblámi og Hvaleyjar. Ráðamenn Ríkissjónvarpsins berja lóminn alla daga þrátt fyrir einokun og nefskatt og þykjast ekki hafa efni á að kaupa vandað sjónvarpsefni, – enda er slíkt ekki á dagskrá meðan svo stórum hluta dagskrárfjárins, sem raun ber vitni, er varið til að kaupa fótboltaleiki.
Norðurlöndin framleiða firn af góðu sjónvarpsefni. Ekki veit Molaskrifari betur en það standi okkur til boða með afar hagstæðum kjörum í Nordvision-samstarfinu. Gallinn er bara sá, að þegar kemur að innkaupum á dagskrárefni þá virðist þriðjaflokks amerískt útsöluefni efst á lista innkaupastjóra. Þessvegna fáum við til dæmis nær aldrei að sjá úrvals sígilt efni, sem sýnt er á Norðurlöndunum eins og óperuna Carmen, sem sýnd var í norska sjónvarpinu í gærkveldi (20.03.2011). Vissulega var þar ekki um norrænt efni að ræða , en í samfloti með norrænu stöðvunum , þegar þær kaupa efni, gæti sjónvarpið boðið okkur mikið af góðu efni. Það gerist hinsvegar ekki meðan áhugi Efstaleitismanna beinist fyrst og fremst að fótbolta og amerískri froðu.
Skildu eftir svar