Það er óvönduð fréttamennska, þegar meira er fullyrt í fyrirsögn eða inngangi fréttar, en fram kemur í fréttinni sjálfri. Ríkissjónvarpið gerði sig sekt um þetta (17.10.2010) Sagt var í fréttayfirliti og inngangi fréttar um fyrirhugaða fjölgun áfangastaða og stækkun flugflota Icelandair , að þessi áform væru í uppnámi vegna áætlana um gjaldahækkanir á Keflavíkurflugvelli. Síðan var rætt við framkvæmdastjóra Icelandair, sem sagði að ef til þessara hækkana kæmi gæti það hleypt þessu í uppnám. Á þessu er meginmunur. Þetta eru vinnubrögð ,sem fréttastofa Ríkisútvarpsins getur ekki leyft sér. Ófaglegt. Fullyrðingin var svo endurtekin í hádegisfréttum daginn eftir .
Hver fjölmiðillinn át upp eftir öðrum um sl. helgi að uppi væri áætlanir um að gera embætti ríkislögreglustjóra að strípaðri stjórnsýsluskrifstofu. Ríkislögreglustjóri er líklega borðalagðasti embættismaður landsins. Svona borðar eru á slangurmáli stundum kallaðir strípur. Var átt við það? Líklega ekki. Annars þýðir það að vera strípaður auðvitað að vera nakinn, allsber. Allsber stjórnsýsluskrifstofa?
Fram kom í fréttum Ríkissjónvarps (17.10.2010), að kostnaður vegna starfa Evu Joly fyrir sérstakan saksóknara væri 27.5 milljónur króna. Skömmu áður heyrði Molaskrifari Ingva Hrafn Jónsson fullyrða á ÍNN að kostnaður vegna Joly næmi milljónum dollara , hundruðum milljóna króna. Það er eitthvað, sem er ekki alveg í lagi á ÍNN. Í þessu tilviki hafði Ríkissjónvarpið örugglega á réttu að standa . Molaskrifari treystir sér ekki til að hafa eftir þau orð ,sem Ingvi Hrafn notaði um Evu Joly, – þau voru neðan við allt velsæmi og honum ekki sæmandi.
Í fréttum Ríkissjónvarps (17.10.2010) var sagt að fimleikahús hefði verið vígt á Akureyri. Það láðist hinsvegar að geta þess hvaða prestur hefði vígt húsið. Mannvirki geta vígðir menn einir vígt.
…hefur verið slydduél og frostúði, sagði fréttamaður í hádegisfréttum Ríkisútvarpsins (18.10.2010). Hafa verið slydduél og frostúði, — betra.
Frétt Ríkissjónvarpsins um að ekki væri gefið til baka í strætó var klaufaleg og hálfhugsuð. Að ekki er gefið til baka hefur í för með sér að vagnstjórar eru ekki með neina peninga og þurfa ekki að standa skil á uppgjöri. Sparar mikið í eftirliti og endurskoðun. Er einhversstaðar á Norðurlöndunum gefið til baka í strætó? Held ekki. Það er ekki flókið að verða sér úti um miða. Einfaldast er að hafa ókeypis í strætó eins og er á Akureyri og í Þórshöfn í Færeyjum. Það mundi draga úr bílaumferð.
Góðir fréttamenn og þulir eiga að venja sig af þeim ósið á segja álit sitt á tölum í fréttum með áherslum og raddblæ. Í hádegisfréttum (Ríkisútvarps (18.10.2010) var sagt um framboð til stjórnlagaþings:…. talið er að meira en F I M M hundruð framboð hafi borist. Þótt fréttmanni /fréttalesara finnist þetta há tala, þá kemur hlustendum nákvæmlega ekkert við hvað honum finnst. Fréttaþulur lét þessa skoðun sína í ljós við okkur hlustendur , ekki einu sinn,i heldur tvisvar. Það er okkar, sem hlustum að meta það hvort þetta eru margir frambjóðendur eða fáir. Þetta er óþolandi plagsiður. Mér kemur ekki hætishót við hvað fréttalesara finnst. Fréttin um framboðin var ekki eina fréttin þar sem þulur tjáði okkur hug sinn um tölur. Hann gerði það líka skýrt og skilmerkilega í frétt um verðmun á vetrarhjólbörðum.
Skildu eftir svar