Áskorun forsetans stóð á skjánum í RÚV sjónvarpsfréttum (16.09.2009) með mynd af Obama.Fyrst hélt molaskrifari að Obama hefði verið að skora á einhvern. Nei ,verið var að fjalla um erfið og ögrandi verkefni í heilbrigðismálum sem bíða úrlausnar. Hef aldrei getað sætt mig við að enska orðið challengesé alltaf þýtt áskoruná íslensku.
Nú ætlar fulltrúar kínverska álrisans Chinalcoa ð heimsækja Húsavík. Eigum við ekki að íslenska heitið og kalla fyrirtækið Sinalco ?
Í Vefdv er fréttum um Íslending sm talinn er hafa svikið fé út úr Svíum. Fréttin er full af ambögum: Dæmi: Heimildamaður DV.is segir Sveinn hafi verið umfangsmikill í fasteignaviðskiptum í bænum. Hann hafi keypt fjölda íbúðarhúsnæða á Grundarfirði … Hér hefði átt að segja: Heimildarmaður DV.is segir Svein hafa verið umsvifamikinn í fasteignaviðskiptum og keypt íbúðarhúsnæði stórum stíl. Í fréttinni er ýmist sagt í Grundarfirði eða á Grundarfirði.
Mannslát í höfninni, segir í fyrirsögn á Eyjunni (13.09.2009). Þetta er fremur klaufalegt orðalag um það er maður finnst drukknaður í Reykjavíkurhöfn.
Fróðlegt var í fréttum RUV að heyra um lögrfræðinginn sem kallaður hefur verið til í öllum fréttaskýringaþáttum allra miðla öðru hverju undanfarna mánuði. Eftir fréttinni að dæma ,er hann bara venjulegur íslenskur kennitöluflakkari.
Tekið skal undir með Jónasi Kristjánssyni sem segir (17.09.200) á bloggsíðu sinni:Sízt má fórna fé til að leysa vanda fólks, sem keypti húsnæði fyrir meira en þrjátíu milljónir og bíl fyrir meira en þrjár milljónir. Það er ekki hlutverk stjórnvalda að afnema eðlileg gjaldþrot í þjóðfélaginu. Sama hugsun hefur verið orðuð á þessari síðu. Hversvegna eiga hinir varkáru að bjarga þeim sem keyptu sér glæsivillur og stöðutáknsbíla sem þeir höfðu ekki ráða á, en keyptu samt ?
Það er auðvitað fjarstæða. Þeir sem kunnu ekki fótum sínum forráð í fjármálum eiga sjálfir að borga skuldir sínar. Þeir veðjuðu á að gengið mundi þróast þeim í hag. Þeir töpuðu og geta ekki ætlast til að aðrir borgir óhófsskuldirnar fyrir þá.
Vegna athugasemdar sem Molaskrifari birti um áskriftarsölumennsku DV í gærkveldi. Er rétt og skylt að geta þess að Reynir Traustason ritstjóri DV hafði samband við Molaskrifara og baðst afsökunar á framkomu þessa sölumanns. Það er þakkað og að sjálfsögðu tekið til greina.
Þótt hér sé mikið um aðfinnslur, sem sumir kalla tuð og nöldur, þá er auðvitað mikið af prýðilega skrifuðuðum fréttum í öllum miðlum. Molaskrifari er ekki sérlega iðinn við að lesa íþróttafréttir, en Bjarni Sigtryggsson, áhugamaður um gott málfar, sendi eftirfarandi frétt úr Morgunblaðiðinu (16.09.2009). Að hans mati er þetta vel skrifuð frétt:
Jamaíkamaðurinn Powell kom fyrstur í mark í 100 metra hlaupi á móti í Póllandi í gærkvöld. Powell rann skeiðið á 9,82 sekúndum en heimsmetið í greininni á landi hans, Usain Bolton, 9,58 sek en hann var ekki á meðal keppenda.Nesta Carter var annar í 100 metra hlaupinu á 10,10 sekúndum og Michael Frater þriðji á 10,23 sek.Tyson Gayákvað að keppa í 200 metra hlaupinu og hann varð hlutskarpstur á tímanum 20,21 sek. – Molaskrifari getur tekið undir það að þetta er að mestu hnökralaus frétt .
Ræð einhverra hluta ekki við að breyta letrinu á fréttinni hér að ofan í tölvunni minni.
4 athugasemdir
Ekkert ping ennþá
Steini Briem skrifar:
18/09/2009 at 01:25 (UTC 1)
Sinalco er gosdrykkur sem fyrst var settur á markað árið 1902. Hann er seldur í yfir 40 löndum og er elsti gosdrykkur Evrópu.
Árið 1902 fann þýski vísindamaðurinn Friedrich Eduard Bilz upp „Bilz Brause“, gosduft sem hann hóf að selja í félagi við auðjöfurinn Franz Hartmann, en ýmsar eftirlíkingar voru settar á markað. Bilz og Hartmann héldu keppni um nafn á vöruna og þeir völdu nafnið Sinalco, sem er stytting á latneska orðasambandinu sine alcohole, „án alkóhóls“.
Sinalco – Wikipedia
Eygló skrifar:
18/09/2009 at 00:46 (UTC 1)
Brosti einmitt með sjálfri mér af Sinalco-inu? Fara þeir nú úr gosdrykknum í vatnsvirkjanir – með gosi?
Takk fyrir þessa setningu: „Hversvegna eiga hinir varkáru að bjarga þeim sem keyptu sér glæsivillur og stöðutáknsbíla sem þeir höfðu ekki ráða á, en keyptu samt ?
Ekki vil ég neinum illt en margir þeir sem eyddu um efni fram og vel það; tóku lán fyrir munaði – eru kannski búnir með lúxuskvótann. Tóku hann út upp á krít.
„Hinir“ kusu að eiga fyrir því sem þeir fengu sér (Fyrir utan Íblsj.) Reyndar á fólk sem lét glepjast af gengistengdum lánum, samúð mína alla. Slíkur var þrýstingur bankafólks og ekki allir fylgjast með eða skilja.
Steini Briem skrifar:
17/09/2009 at 18:25 (UTC 1)
Appelsína (glóaldin er ekki mikið notað og skáldaorðið gullepli) er ávöxtur sítrustrésins Citrus sinensis. Appelsínur koma upprunalega trúlega frá Indlandi, Pakistan, Víetnam eða Kína.
Í sumum tungumálum, t.d. hollensku (Sinaasappel) og íslensku, merkir appelsína epli frá Kína. Endingin -sína er í rauninni gamalt heiti á Kína en það var nefnt Sína á latínu. Eldra íslenskt heiti á appelsínu er eyjarepli en það er þannig til komið að fyrstu appelsínurnar sem Íslendingar kynntust komu frá Sikiley.
Appelsína – Wikipedia
Vala Andrésdóttir Withrow skrifar:
17/09/2009 at 16:25 (UTC 1)
Er það kennitöluflakk að skipta um kennitölu einu sinni, þrettán árum frá stofnun fyrirtækis? Ég held að Björn Þorri, sem var með gengistryggt lán í erlendri mynt, sé bara að bregðast við því óréttlæti sem bönkunum leyfðist í sínum lánaviðskiptum (og Björn Þorri telur mögulega ólögleg) með því að nota hina klassísku íslensku kennitöluaðferð — enda fátt annað í boði til þess að forðast það óréttlæti sem gengistrygging lána er við efnahagslegar hamfarir á borð við þær sem nú ganga yfir — og bankarnir sjálfir, lánveitendurnir, komu af stað.
Vandamálið er að kennitöluflakk til að losa sig við okurlán geta bara íslensk fyrirtæki gert, en ekki íslenskar fjölskyldur. Bankarnir, sem fagaðilar, eiga ekki skilið að fá þessi svívirðilega ósanngjörnu lán greidd til baka, nema bara þá KRÓNUtölu sem var lánuð í upphafi.