Einhverfa var mér ekki merkingarmikið orð, — fyrr en í kvöld..Heimildamyndin Sólskinsdrengurinn fer með okkur í ferðalag á slóðir, sem ég vissi ekki að væru til.
Einhverfa getur verið margrar gerðar og haft í för með sér mismikla röskun.
Í þessari stórkostlegu mynd sjáum við hvernig þrautseigja, þolinmæði ,- og móðurást lyfta huliðshjálminum, opna dyr á vegg þar sem engar dyr virtust vera. Þar sem ótrúlegir hæfileikar birtast hjá þeim sem virtust í upphafi allar bjargir bannaðar.
Þegar ég heyrði að okkar góða vinkona , granni og heimilisvinur forðum tíð í Fossvogi , hún Margrét Dagmar Ericsdóttir, Rita, ætlaði að gera mynd um drenginn sinn einhverfa, hann Kela, þá hugsaði ég eitthvað á þá leið, já, einmitt það , erfitt verður líklega að fjármagna slíkt verk..
En Rita lét ekkert stöðva sig. Saman hafa hún,fjölskyldan og Friðrik Þór og allt það ágætis fólk sem kom að gerð myndarinnar gert kraftaverk og opnað okkur nýjan heim.
Keli er tíu ára. Kannski fáum við aðra mynd þegar hann verður fimmtán – eða tvítugur.
Það er óhætt að hvetja alla til að gera sér ferð í kvikmyndahús til fundar við Sólskinsdrenginn. Það svíkur engan.
Kærar þakkir fyrir ógleymanlega kvöldstund. Þetta var stuttur einn og hálfur tími.
Skildu eftir svar