Skrifað og skrafað

Það er  virðingarvert og þakkarvert að Morgunblaðið skuli vikulega birta pistla um íslenskt mál undir heitinu Tungutak. Nýjasta  pistilinn (11.042010) skrifaði Ingibjörg B. Frímannsdóttir. Hann heitir: Meira um mælt mál. Allir fjölmiðlamenn, sem lesa fréttir í útvarpi eða sjónvarpi, ættu að lesa þennan pistil  og tileinka sér það sem þar er sagt.  Það gildir einnig um þá sem kynna dagssskrá  sjónvarpsins á skjánum.

 Þetta minnti mig  reyndar  á  þegar  Baldur Jónsson,prófessor, var að leiðbeina okkur fréttamönnum  sjónvarps, forðum daga.  Ég fékk það verkefni að lesa texta þar sem kom fyrir orðið, – Bandaríkjunum.  Ég las það eins og það var skrifað með skýrum  —unumframburði í lokin.  Nei,  sagði  Baldur, – þú  átt að bera þetta fram: Bandaríkjonum.  Og ég sem  hélt að ég væri að vanda mig ! Lét mér þetta að kenningu verða.

  Óþolandi finnst  Molaskrifara, þegar fréttalesarar taka eitt orð í setningu og  hátóna það, þannig að setningin verður öll óeðlileg. Þetta mátti heyra í  fréttum Stöðvar tvö (11.004.2010) Þar sem orðið Baldvinsskáli fékk þessa meðferð í frétt um ferðamenn á  Fimmvörðuhálsi.  Svo er algengt að heyra þetta í  kynningum á efni Kastljóss, þar sem einn kynnir  hátónar  orð, sem  honum (henni)  finnst rétt að leggja  sérstaka áherslu á og bjagar þannig alla setninguna. Þetta er hægt að lagfæra, ef áhugi er á.

 Enn fellur dv.is á prófinu í grundvallaratriðum málfræðinnar (12.04.2010): Hinn 61 árs gamli Roy Amor grunaði ekki að saklaus brandari … Þetta á auðvitað að vera: Hinn 61 árs gamla Roy Amor grunaði ekki….