Úr mbl.is (08.08.2010) : Gæði andrúmsloftsins hafa hrakað talsvert í Finnlandi síðustu daga. Gæðin hafa hrakað ! Það var og. Einhverju eða einhverjum hrakar. Þessvegna hefði blaðamaðurinn átt að skrifa: Gæðum andrúmsloftsins hefur hrakað… Það er nú reyndar afrek á sinn hátt að koma tveimur villum í svona stutta setningu.
Áhorfendum,sem langar… las fréttaþulur Stöðvar tvö (08.08.2010) án þess að hiksta ! Ríkissjónvarpið lét ekki sitt eftir liggja . Þennan sama dag stóð í skjátexta með dagskrárkynningu: Hneppa fólkinu í þrældóm…. Einhver er hnepptur í þrældóm. Þágufallið þarna er út úr kú.
Kirkjan er ekki að skorast úr leik, segir í fyrirsögn greinar í Fréttablaðinu (09.08.2010). Hér sýnist Molaskrifara að tveimur föstum orðatiltækjum hafi verið blandað saman: Að skorast undan einhverju, að færast undan einhverju og að skerast úr leik, hætta þátttöku eða bregðast félögum sínum.
Fyrirsögn á mbl.is (08.08.2010) Árekstur við Öxnadalsheiði. Auðvitað er ekkert rangt við þetta, en hljómar samt ekki alveg nógu vel í eyrum Molaskrifara.
Gott var að heyra hnykkt á ýmsu,sem fjallað hefur verið um í Molum , í málfarsspjalli við Aðalstein Davíðsson fyrrum málfarsráðunaut RÚV í morgunþætti Rásar eitt (09.08.2010). Aðalsteinn er smekkmaður og hæfilega umburðarlyndur, þegar íslenskt mál á í hlut. Molaskrifara að skapi.
Ósköp var að heyra í kvennahópi í Útvarpi Sögu (endurtekinn þáttur 09.08.2010). Hallærislegir fimmaura brandarar og bjánafliss var þar í forgrunni. Konurnar sáu ástæðu til að taka fram að þær væru bara að drekka HO2 eins og þær sögðu , ein þeirra hafði loks rænu á að leiðrétta þetta og segja H2O. Eins gott að C2H5OH kom ekki við sögu,eða hvað ?
Á dögunum var það nefnt í Molum að óskrifuð bók um Jónínu Benediktsdóttur hefði fengið ókeypis auglýsingu í viðtali í Kastljósi Ríkissjónvarpsins. Viðtali þar sem ekkert nýtt eða áhugavert kom fram. En Ríkisútvarpið gerir það ekki endasleppt. Það birti að loknum kvöldfréttum (09.08.2010) viðtal við höfunda annarrar óskrifaðrar bókar. Í þetta sinn var það væntanleg bók um ævi afrískrar hórumömmu. Það eina sem kom fram var, að höfundarnir ættu eiginlega eftir að kanna flesta hluti aðeins betur. Það er synd að segja að stofnunin sinni ekki bókmenntum. En líklega er of mikið í lagt að kalla þetta fagurbókmenntir.
Skildu eftir svar