Molaskrifari óskar lesendum gleðilegs og gæfuríks árs og þakkar ánægjuleg samskipti á liðnu ári.
Þótt ekki hafi verið skrifaðir Molar frá því fyrir jól, er ekki þar með sagt að skrifari hafi hætt að lesa eða hlusta! Verður því hér á næstunni vikið að ýmsu sem fyrir augu og eyru bar í kring um hátíðarnar.
Það er hvimleiður siður sumra ræðumanna að vitna mikið í sjálfa sig. Forseti Íslands féll í þá gryfju, er hann flutti áramótaávarp á Nýársdag. Íslenska er ekki hin sterka hlið forseta Íslands og hefur aldrei verið. Í ræðu hans heyrðum við hann segja: – hreinnrar orku,(hreinnar orku) nú sækjast fjöldi ríkja eftir (nú sækist fjöldi ríkja eftir). Þetta var reyndar rétt í handriti ræðunnar,sem birt er á heimasíðu forsetaembættisins. Ambögurnar komu frá eigin brjósti ræðumanns. Þá fellur eftirfarandi orðalag í ræðunni ekki að smekk Molaskrifara: … þegar Jón Sigurðsson fór að vestan með tignarfjöll Arnarfjarðar greypt í sálu sinni. Betra hefði verið: … með tignarfjöll Arnarfjarðar greypt í sálu sína.
Ríkisútvarpið er nú farið að kalla sig „samkomuhús þjóðarinnar“. „Íþróttahús þjóðarinnar“ væri ef til vill meira réttnefni. Nú er hafin á besta tíma kvölds sýning þáttaraðar úr handaboltasögunni. Boðaðir eru sex þættir. Þetta efni er sjálfsagt góðra gjalda vert, en það á ekki að gera íþróttaáhugamönnum svo hátt undir höfði að sýna svona upprifjum á besta tíma kvölds. Þetta sýnir enn og aftur að íþróttasjónmarmið eru allsráðandi í Efstaleiti , þegar kemur að samsetningu dagskrár og ráðstöfun takmarkaðra fjármuna til dagskrárgerðar.
Í sexfréttum Ríkisútvarps á Nýársdag þar sem sagt var frá ávarpi forsetans ,sagði fréttamaður Ríkisútvarps: Sú ákvörðun Ólafs Ragnarssonar um að … Þarna var forsetningunni um algjörlega ofaukið.Nægt hefði að segja: Sú ákvörðun Ólafs Ragnars Grímssonar að…
Fréttamönnum Stöðvar tvö er misvel gefið að vanda málfar sitt. Hún skrifaði grein í Morgunblaðinu, sagði fréttamaður (26.12.2010). Hann hefði annaðhvort átt að segja: Hún skrifaði grein í Morgunblaðið , eða: Hún birti grein í Morgunblaðinu.
Það kemur fyrir að farið er rangt með orðatiltæki sem eru föst í málinu. Á Stöð tvö var fyrir jólin talað um að telja hugarhvarf. Rétt hefði verið að tala um að telja hughvarf, – fá einhvern ofanaf einhverju, sem hann hyggst gera.Fá hann til að hætta við ætlan sína.
Skildu eftir svar