Einhver athyglisverðasta frétt sem ég hef lengi heyrt í sjónvarpi var í sjöfréttum RÚV (10.09.2009) í kvöld. Þar var fjallað um leit að efnum í íslenskum jurtum í ný lyf sem hugsanlega gætu gagnast í framtíðinni í baráttu gegn skæðum sjúkdómum eins og krabbameinum og Alzheimer.
Þetta er stórmerkilegt mál og í leiðinni er rétt að nefna að vísindamaðurinn dr. Sigmundur Guðbjarnason hefur ásamt Þráni Þorvaldssyni í markaðsmálunum unnið merkt brautryðjendastarf. Víða í veröldinni (m.a. kunningjar mínir vestanhafs) notar fólk nú lyf úr íslenskri ætihvönn. Öll lyf eru upprunalega úr jurtum, þótt framleiðslan fari nú fram í verksmiðjum eftir starf á tilraunastofum.
Það var kominn tími til að sagt væri í fréttum frá alvöruvísindum, en ekki einhverju detoxkjaftæði sem, enginn íslenskur læknir eða vísindamaður leggur nafn sitt við og beinist umfram annað að því láta fólk greiða fúlgur fjár fyrir að láta sprauta vatni upp í afturendann á sér. Takk RÚV
1 athugasemd
Ekkert ping ennþá
Haukur Kristinsson skrifar:
12/08/2009 at 00:11 (UTC 1)
Öll stærstu lyfjafyrirtæki heims hafa í áratugi leitað eftir efnum í jurtum, sveppum og bakteríum, sem nota mætti sem lyf eða sem fyrirmynd fyrir lyf (lead compound) vegna virkni þeirra. Milljónir af slíkum efnum hafa verið prófuð (screened), en árangurinn hefur verið sáralítill. Hér er því vissulega ekki um stórmerkilegt mál að ræða, þótt vonandi hafist eitthvað upp úr krafsinu.
En líkurnar eru sáralitlar. Heilar verslanir selja óteljandi tegundir af svokölluðum fæðubótaefnum, t.d. Herbalife, þótt virkni þessara efna hafi aldrei verið sönnuð né staðfest. Í langflestum tilfellum hókuspókus.